શું તમે શોધી રહ્યા છો – Biography of Baba Amte – બાબા આમ્ટે પુણ્યતિથિ
પછી તમે યોગ્ય સ્થાને છો.
The Complete and Official Information of Biography of Baba Amte – બાબા આમ્ટે પુણ્યતિથિ
Biography of Baba Amte – બાબા આમ્ટે પુણ્યતિથિ
નોંધ: હું બાબા આમ્ટેના આશ્રમમાં દસ દિવસ એમની સાથે રહેલો છું. તેમ જ તેમના પુત્ર પ્રકાશ આમ્ટે ની જે વિશિષ્ટ પ્રકારની હોસ્પિટલ આદિવાસી વિસ્તારમાં છે ત્યાં પણ એક દિવસ ગયેલો છું. ફ્રાન્સ ની બાજુમાં મોનેકો સ્ટેટ છે એણે પ્રકાશ આમ્ટે ના ફોટાવાળી ટિકિટ પણ બહાર પાડેલી છે પ્રકાશ આમટે એ વાઘ, ચિત્તા ,મગર જેવા જંગલી પ્રાણીઓને કૂતરાની જેમ પાળેલા છે.
આજનો દિન વિશેષ
FEBRUARY 9
બાબા આમ્ટે પુણ્યતિથિ
બાબા આમ્ટે સામાન્ય રીતે ભારતના સામાજિક કાર્યકર તરીકે ઓળખાય છે. ખાસ કરીને તે કોઢથી પીડિત ગરીબ લોકોના પુનર્વસન અને સશક્તિકરણના કામ માટે કામ કરતા હતા. બાબા આમ્ટે મહારાષ્ટ્રના વર્ધા જીલ્લાના હિંગંગહાટ શહેરમાં 26 ડિસેમ્બર, 1914ના રોજ જન્મ્યા હતા. તેમના પિતાનું નામ દેવીદાસ આમ્ટે હતું અને તેમની માતાનું નામ લક્ષ્મીબાઈ આમ્ટે હતું. તેમનો પરિવાર શ્રીમંત હતો તેમના પિતા બ્રિટિશ સરકારી અધિકારી હતા. તેમને જિલ્લા વહીવટ અને મહેસૂલ સંગ્રહની જવાબદારી આપી હતી. બાળપણમાં મુરલીધરને તેનું ઉપનામ બાબા આપવામાં આવ્યું હતું. તેમને બાબા કહેવામાં આવ્યાં હતાં કારણ કે તેમના માતાપિતા તેમને આ નામથી બોલાવતા હતા. એક ધનિક પરિવારના સૌથી મોટા પુત્ર હોવા છતાં મુરલીધરનું બાળપણ ખૂબ જ પ્રખર હતું.
સમય જતાં તે 14 વર્ષની ઉંમરે હાથમાં બંદૂક લીધી અને તે ડુક્કર અને હરણનો શિકાર કરવા લાગ્યા. બાળપણથી તેઓ જાતિવાદમાં માનતા નહોતા, તેમણે દરેકને સમાન માનતા હતા અને હંમેશાં કહેતા હતા કે તેમનો પરિવાર આ સામાજિક ભેદભાવને ધ્યાનમાં લેતો નથી. બ્રિટિશ ઇન્ડિયન નેતાઓ 1942ની ભારત છોડો ચળવળમાં જેલમાં ધકેલાયા ત્યારે તેમણે અંગ્રેજોનો વિરોધ કર્યો. ત્યારબાદ મહાત્મા ગાંધીના સેવાગ્રામ આશ્રમમાં થોડો સમય પસાર કર્યો અને ગાંધીવાદીના અનુયાયી રહ્યા.
આ પછી તેમણે તેમના સમગ્ર જીવન દરમ્યાન ગાંધીના વિચારોને અનુસરવાનું ચાલુ રાખ્યું, જેમાં તેમને ચરખો ચલાવવો અને ખાદી કપડાં પહેરવા સહિતનો સમાવેશ થતો હતો. ભારતના લોકો રક્તપિત્ત રોગથી પીડાતા હતા તે સમયે સમાજમાં ખોટી માન્યતા હતી કે આ રોગ ચેપી છે . તેમ છતાં આમ્ટેએ લોકોની આ ગેરસમજ દૂર કરી અને તેઓ રક્તપિત્તના અસરગ્રસ્ત દર્દીઓને સારવારમાં મદદગાર બન્યા.
તેમની સારવાર અને તેમના સશક્તિકરણ માટે મહારાષ્ટ્રમાં ત્રણ આશ્રમની સ્થાપના કરી હતી. 15 ઑગસ્ટ, 1949 ના રોજ, તેમણે આનંદવનના ઝાડ નીચે એક હોસ્પિટલ શરૂ કરી.
